Het eerste milieuvriendelijke Olympisch dorp in zijn soort

De Franse esthetiek en aandacht voor kleine details zorgden voor een ecologisch wonder ten noorden van Parijs, waar het meest opwindende sportevenement van het jaar zal plaatsvinden. De Olympische Spelen gaan op 26 juli van start en het pittoreske complex zal in de zomer van 2024 veranderen in de veiligste plek van Europa.

Het Olympisch Dorp, gelegen op ongeveer tien kilometer van de hoofdstad, werd gebouwd op Saint-Ouen en Saint-Denis, die een slechte reputatie hebben. Het gigantische project moet de dichtstbevolkte buitenwijk rond Parijs nieuw leven inblazen, en net als veel eerdere voorbeelden zullen stadsvernieuwing en de ontwikkeling van het openbaar vervoer het aantrekkelijker maken.

Het kostte de Fransen drie jaar om het Olympisch Dorp te plannen en nog eens drie jaar om het te bouwen, waarbij ongeveer 4.000 arbeiders aan de bouw deelnamen. De bouw kostte 2,2 miljard euro, met een begrotingstekort van slechts drie procent. Nadat we minstens drie veiligheidscontroles bij de ingang hadden doorstaan, werden we uitgerust met witte helmen, gloeiende vesten en standaardlaarzen en gingen we op pad tussen de verschillende gebouwen, die omringd zullen worden door een drie meter hoge muur die 14.250 mensen zal beveiligen. atleten en 9.250 medewerkers.

Het dorp werd gebouwd rekening houdend met de afstand tussen het medisch centrum en de woongebouwen. De planners wilden niet dat de atleten hun vitale energie zouden verliezen in de zomerzon. De atleten zullen fietsen en golfkarretjes tot hun beschikking hebben om zich door het dorp te verplaatsen. De Paralympische atleten zullen genieten van een speciale faciliteit die de rolstoelmobiliteit rond het terrein vergemakkelijkt.

In tegenstelling tot toeristen die de hele zomer het openbaar vervoer in de stad verdringen, zullen niet minder dan 140 bussen per uur atleten naar wedstrijdlocaties vervoeren. Na de spelen wordt de enorme parkeerplaats omgetoverd tot een park voor buurtbewoners. De straten in de omgeving zijn breed, maar de bebouwing ligt zeer dicht bij elkaar. Een voetgangers- en fietsbrug zal het hoofddorp verbinden met het eiland Saint-Denis, waar 4.000 extra accommodaties zijn gebouwd. Na de spelen zullen ze gebruikt worden door de lokale bevolking.

Met uitzondering van Barcelona staan ​​de meeste Olympische dorpen leeg, in afwachting van hun sloop. De Fransen zijn van plan om van het dorp een ecologische wijk van de 21e eeuw te maken. Alle 7.200 accommodaties zullen worden omgebouwd tot 6.000 gesubsidieerde woningen voor studenten en gezinnen met lage inkomens, en twee scholen, een technische universiteit en een promenade langs de oevers van de Seine. Het blijft onduidelijk hoe dit initiatief zich verhoudt tot betaalbare woningen, aangezien de vierkante meterwaarde in de nieuwe wijk 7.000 euro bedraagt.

De nabijheid van de nieuwe gebouwen tot die buiten het dorp is verrassend. Zonder de gigantische muur hadden de buren naar de atleten kunnen zwaaien en misschien zelfs de hand kunnen schudden. De bakkerij en supermarkt in de buurt bedienen momenteel de bouwvakkers die in de voltooide gebouwen wonen.

De Fransen benadrukken dat veiligheid hun topprioriteit is. Bij elke Olympische Spelen wordt de delegaties gevraagd waar zij zich het meest op hun gemak zouden voelen. Sommige voorkeuren omvatten het kiezen van buurten, maar om veiligheidsredenen wordt de locatie van het Israëlische team geheim gehouden. Hun woonvertrekken zullen na de Olympische Spelen worden onthuld om de altijd aanwezige terrorismedreiging te beteugelen.

Een van de belangrijke doelstellingen voor de Olympische organisatoren is energiebesparing en recycling, zoals blijkt uit de bouw van het dorp. Daarom werden er alleen accommodaties voor atleten gebouwd, terwijl bestaande gebouwen bestemd waren voor openbaar gebruik. De organisatoren toverden de filmische duplex om tot een cafetaria die plaats biedt aan maar liefst 3.200 personen tegelijk en de hele dag open zal zijn. Het studiocomplex werd gebouwd door regisseur Luc Besson en werd in 2012 ingehuldigd.

Net zoals de cafetaria werden het medisch centrum, het informatiecentrum en de enorme sportschool in het Maxwell-gebouw omgevormd tot een Olympische faciliteit. Het Maxwell-gebouw huisvestte ooit de energieturbines voor de Parijse metro. Het gebouw was ontworpen door de architect die de Franse Nationale Bibliotheek plande.

Vervolgens klommen we naar het meest zuidelijke dak van het dorp, met een prachtig uitzicht op de Eiffeltoren en de Sacré-Cœur-basiliek, de rivier de Seine en de oude kerk van de stad Saint-Denis, waar ooit de koningen van Frankrijk woonden. gekroond. De organisatoren vertelden ons dat op een van de daken van het gebouw een basketbalveld zal komen met uitzicht op de Eiffeltoren.

Op de daken worden zonnepanelen geïnstalleerd om de gebouwen te isoleren en alternatieve hernieuwbare energie te leveren. Bijna elke faciliteit heeft minstens twee toepassingen. De parasols op het plein zijn tevens ventilatieopeningen voor het ventilatiesysteem. Dit zijn de meest ecologische Olympische Spelen in de geschiedenis, en zo willen de organisatoren dat we ons de Spelen in Parijs herinneren.

Het hoogtepunt van het bezoek zijn uiteraard de atletenkamers. Er is een Olympische norm dat elke kamer minimaal 12 vierkante meter groot moet zijn en dat elke kamer plaats biedt aan twee atleten, legt de CEO van het dorp uit. De kleinere appartementen bieden plaats aan twee tot vier atleten en elk appartement beschikt over minimaal één toegankelijke badkamer. In het appartement dat we bezochten, vonden we een gezellige woonkamer met een bank, zitzak, tafels en kartonnen kasten.

Ons werd verteld dat het meubilair speciaal ontworpen was om een ​​gewicht van 120 kilogram te dragen, rekening houdend met de logge Franse judoka Teddy Riner. In het appartement is een kamer voor de delegatiemanager aanwezig met een bureau, een kluisje en een koelkast. Er zijn geen keukens in de appartementen om ruimte te besparen. Maar hoe kunnen de atleten hun strenge dieet volhouden zonder keuken?

De organisatoren vertelden me dat alle muren verplaatsbaar zijn, zodat er na de Spelen keukens in kunnen worden geïnstalleerd. Het meubilair is gemaakt in de kleuren van de Franse vlag, maar de ontwerpers besloten dat roze rood zou vervangen omdat het een combinatie is van rood en wit. De bedden zijn gemaakt van karton en op hoogte gebouwd voor rolstoelsporters. Zo waren de stopcontacten.

Hoewel het misschien niet zo klinkt, voelen de bedden zelf behoorlijk stevig aan. De dichtheid van het karton kan honderden kilogrammen dragen. Hopelijk zullen de atleten, in tegenstelling tot de vorige Olympische Spelen, niet op de bedden springen en ze vernietigen. Het matras is van dezelfde fabrikant van de Olympische Spelen in Tokio. De voeding en slaap van de atleten zijn erg belangrijk, dus planden de organisatoren het dorp voor atleten, door atleten.

Het meest controversiële deel van het Olympisch Dorp is het ontbreken van airconditioning in de atletenkamers. De isolatie van de muren moet het koel- en verwarmingssysteem in stand houden dat water aanzuigt en onder de vloer transporteert. Het temperatuurverschil tussen buiten en binnen zal ongeveer acht graden minder zijn. Als de sporters overdag de luiken sluiten, raakt de ruimte niet oververhit. De organisatoren zullen voor elke kamer twee ventilatoren plaatsen om een ​​optimale luchtstroom te creëren, maar sommige delegaties hebben al draagbare airconditioners besteld.

Je kunt je gemakkelijk voorstellen dat atleten en personeel tussen de prachtige gebouwen en goed onderhouden tuinen dwalen en elkaar in alle rust begroeten in het fitnesscentrum, in de gigantische bioscoopzaal. Zullen de ecologische ambities van Frankrijk, ondertekend in de Overeenkomst van Parijs van 2015 om de klimaatschade te beperken, de kosten rechtvaardigen? De conclusies zullen we pas lang na de spelen kennen. Ondertussen genieten we van de enorme investeringen in de planning om ons sneller, hoger en groener naar ‘s werelds grootste sportevenement te brengen.