De inwoners van Denver kunnen nieuwe immigrantengezinnen huisvesten met een officieel programma

Toen vorig jaar kinderen in kampementen op de trottoirs begonnen op te duiken, verschenen informele groepen Denverieten – voornamelijk moeders – op Facebook om de hulp te coördineren voor zoveel nieuwe immigranten die dakloos raakten.

Terwijl de meeste mensen die in deze kampen woonden door Amerikaanse grensfunctionarissen werden doorgelicht en het land mochten binnenkomen, zouden velen maanden moeten wachten voordat de federale overheid hen toestond te werken en in hun levensonderhoud te voorzien. Ze konden nergens anders heen.

Nieuw geactiveerde vrijwilligers begonnen met het bezorgen van luiers, voedsel en jassen aan mensen die buiten woonden. Het duurde niet lang voordat velen vonden dat ze hun betrokkenheid moesten vergroten. Sommigen nodigden gezinnen uit bij hen thuis, om in logeerkamers of schoonmoedersuites te wonen. Hoewel ze steun kregen van hun leeftijdsgenoten, was er nooit een officiële organisatie die verhuurders hielp bij het navigeren door alles wat het delen van hun huis met zich meebracht.

Een nieuw initiatief zal dat proces formaliseren. De organisatoren hopen dat dit vertrouwen zal geven aan mensen die geïnteresseerd zijn in het ontvangen van iemand in hun huis, maar misschien nog niet zeker zijn.

Vanaf 1 mei kun je 211 bellen en je aanmelden om gematcht te worden met iemand die woonruimte zoekt.

De matchmaking-intake zal worden afgehandeld door Mile High United Way, het netwerk van non-profitorganisaties die 70% van alle 211 callcenters in de VS beheren. Kasey Harlos, senior directeur van het 211-programma van Denver, zei dat haar teams klaar zullen staan ​​om allerlei soorten vragen te stellen. geef vervolgens informatie door om hosts in contact te brengen met compatibele gasten.

Al die gegevens gaan naar Hope Has No Borders, een nieuwe organisatie die onlangs is opgericht door een groep die is begonnen in informele, online onderlinge hulpgroepen. Ze hadden ervaring met het helpen van mensen om verbinding te maken, en ze waren op zoek naar hulp om hun doel te vergroten. Toen de stad zei dat ze niet konden helpen, vonden de organisatoren een onderkomen bij United Way.

“Hoewel het een nieuw programma is met een formeel proces, is het iets dat we al doen”, vertelde Andrea Ryall, medeoprichter van Hope Has No Borders. “We zijn goed uitgerust om woningen in onze gemeenschappen te openen.”

Voordat ze een echte organisatie vormden, zei Ryall dat zij en andere online organisatoren ongeveer vijftig mensen hielpen bij het vinden van kamers aan de overkant van de metro. Ze hebben een idee gekregen hoe ze dit goed kunnen doen, voegde ze eraan toe, en hebben die lessen in dit nieuwe programma ingebouwd.

Hun ervaring bracht hen ertoe om standaardhuurcontracten op te stellen, waarvan ze zei dat ze zullen worden aangepast aan de tijd dat mensen ruimte in hun huis kunnen aanbieden.

‘Het is een huurovereenkomst met alles erin, inclusief de huisregels’, zei ze.

Ryall zei dat Hope Has No Borders verhuurders stipendia zal geven om kosten zoals nutsvoorzieningen en boodschappen te helpen compenseren, en ook casemanagers zal toewijzen aan elke gastheer en gastcombinatie. Als er conflicten zijn, hebben verhuurders en gasten een hogere autoriteit waar ze een beroep op kunnen doen.

“Een van de grootste barrières is dat mensen dit niet alleen willen doen”, vertelde Ryall ons. “We hebben ook een basisbeweging die dit allemaal steunt.”

Ryall zei dat ze van plan zijn het casemanagement te betalen met geld waartoe ze hopen toegang te krijgen via subsidies. Harlos zei dat United Way hen zal helpen aan die financiering te werken. Maar de grassrootsbeweging die Ryall noemde, zal helpen met veel andere logistieke zaken, door gebruik te maken van de duizenden mensen die zich al op Facebook-pagina’s hebben aangemeld om in de behoeften te voorzien die zich voordoen. Sommigen kunnen verhuurders en gasten helpen matchen op basis van de vragen die ze beantwoorden als ze 211 bellen, anderen geven misschien alleen maar advies.

Harlos zei dat United Way wachtte om in contact te komen met een organisatie die bereid was dit werk te doen, en die hun ervaren callcenterpersoneel zou kunnen gebruiken om te helpen compenseren hoeveel nieuwe immigranten met dakloosheid te maken kregen.

Nieuwe immigrantenfamilies die op zoek zijn naar onderdak zullen ook 211 kunnen bellen om om huisvesting te vragen, hoewel Harlos zei dat die kant van de zaak pas over een paar weken open zal gaan. Zoals zoveel dienstverleners die zich hebben ingezet om een ​​handje te helpen bij de aankomst van nieuwe immigranten, is ze bang dat ze overweldigd zullen worden door telefoontjes van mensen in nood, dus doen ze het rustig aan terwijl ze proberen mensen te helpen uit tenten naar slaapkamers te verhuizen. .

“We zijn zo blij dat er een non-profitorganisatie is die bereid is tussenbeide te komen en dit frontaal aan te pakken, omdat huisvesting en onderdak een enorme impact hebben gehad op onze stad”, vertelde ze ons. ‘Hope doet het en – dit is echt cliché – dat heb ik echt gedaan hoop dat dit goed gaat gaan. Ik denk dat ze echt aan alles hebben gedacht.”