Een Buffalo Renaissance – moderne boer

Afgelopen zomer hebben leden van de InterTribal Buffalo-raad (ITBC), een inheemse non-profitorganisatie die zich inzet voor het herstel van bizonkuddes onder de 83 aangesloten landen, begon aan een tijdloze praktijk in de graslanden van Zuidoost-Montana: het slachten van een Amerikaanse bizon van 1600 pond, midden in de open prairie. .

Op sleeptouw was de nieuwe ‘Cultural Harvest Trailer’ van de organisatie, een vierwielig voertuig dat speciaal was ontworpen om de heilige runderen te verwerken in overeenstemming met de stamgebruiken en de vleesverwerkingsnormen van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA). Doorgebouwd een samenwerkingsovereenkomst Samen met het federale agentschap is het prototype van $75.000 een baanbrekende innovatie, zegt Troy Heinert, uitvoerend directeur van ITBC en lid van de Rosebud Sioux-stam in Zuid-Dakota.

“We kunnen een dier in de open lucht slachten, villen en in vieren delen, met het gras nog in zijn bek, en hem binnen 90 minuten in een koele trailer hebben”, oftewel de helft van de verwerkingstijd die de USDA toestaat, zegt Heinert. Het smalle venster, dat is afgestemd op de gecentraliseerde oogst van vee en ander transportvriendelijk vee, kan een uitdaging zijn op stamland, zegt hij. Vaak ‘kan het al een paar uur duren om de snelweg te bereiken, laat staan ​​een verwerkingsfabriek.’

De oogsttrailer is een voorbeeld van een recente reeks ingrijpende USDA-initiatieven die de buffel – een dier dat centraal staat in de identiteit van talloze Noord-Amerikaanse volkeren – erkennen en promoten als fundamenteel voor tribale voedselsystemen.

Aangespoord door jarenlange belangenbehartiging door de ITBC versterken de subsidieprogramma’s en herzieningen van de regelgeving het verweven karakter van de bizonhouderij, -verwerking en -distributie. De verschuiving in perspectief draagt ​​bij aan het herstel van de ‘levenswijze van buffels in stammen’, zegt hij, door bizons weer op het lokale bord en in de lokale economie te plaatsen.

De Cultural Harvest Trailer van de ITBC rijdt door het Crow-reservaat in het zuiden van Montana. (Foto met dank aan de InterTribal Buffalo Council)

Voor inheemse gemeenschappen, vooral die in landelijke en economisch achtergestelde regio’s, is het terugwinnen van hun voedselbron een grote stap richting zelfbeschikking, zegt Heinert. “Dus dit is gewoon een enorme overwinning voor stammen.”

Heropleving van de prairiewortels

Ongeveer 30 miljoen Amerikaanse bizons ooit door de uitgestrekte graslanden van het land zwierf. Maar in het midden van de 19e eeuw voedde het federale beleid dat verband hield met expansie naar het westen hun groei systematische slachting, die het levensonderhoud van inheemse stammen verwoestte. In 1884 was de buffelpopulatie gedaald tot slechts 325 dierenmaar daaropvolgende pogingen tot natuurbehoud hebben deze aantallen weer tot ongeveer teruggebracht 400.000. Heinert schat dat er in totaal bijna 30.000 stammenkuddes zijn; de rest bevindt zich in staats- en nationale parken, inclusief Geelsteenen verder commerciële boerderijen.

Als hoeksteensoort spelen buffels een cruciale rol bij het herstel van graslanden door de groei van inheems gras te bevorderen. Het vruchtbare en zeer bedreigde ecosysteem is essentieel voor de biodiversiteit, waterfiltratie, bodemstabilisatie en koolstofopslag, en het bevorderen ervan sluit aan bij de federale klimaat- en milieudoelstellingen. (A recent onderzoek constateert dat, in het licht van grotere droogtes en bosbranden, het diepgewortelde systeem meer koolstof kan vastleggen dan bossen.)

De USDA’s Partnerschappen voor klimaatslimme grondstoffen programma omvat bijna $92 miljoen aan bizongerelateerde subsidies. De ITBC beheert 5 miljoen dollar om stammen te helpen bij het implementeren van klimaatbestendige, regeneratieve veehouderijpraktijken, voornamelijk door middel van uitgebreide omheiningen en de ontwikkeling van waterinfrastructuur.

Net als veel andere inheemse dieren en planten die met het land mee zijn geëvolueerd, zijn bizons winterhard en klimaatbestendig, waardoor ze weinig interventies of inputs nodig hebben om te bloeien, zegt Heather Dawn Thompson, de USDA. Bureau voor stambetrekkingen directeur en lid van de Cheyenne River Sioux-stam van Zuid-Dakota. Als voedselbron zijn dat de bizons hoge voedingswaarde kan ook helpen de gezondheidsresultaten te verbeteren in gemeenschappen die worstelen met voedingsgerelateerde gezondheidsuitdagingen, waardoor het een belangrijke overweging wordt bij het bevorderen van de nationale voedselzekerheid.

Toch heeft de grondstoffengerichte benadering van de USDA, die industriële producenten en nationale distributiemodellen bevoordeelt, de kleinschalige productie van inheemse gewassen en vee niet bevorderd, zegt Thompson. Bizons zijn een goed voorbeeld; de ongedomesticeerde en vrij rondlopende dieren passen niet in het Big Ag-paradigma van geconcentreerde weidegronden, graanvoeding en gecentraliseerde verwerkingsfaciliteiten – gangbare veehouderijpraktijken die nodig zijn om de schaal te bereiken die nodig is om te voldoen aan de minimumbedragen van 40.000 pond die vereist zijn voor USDA-vleesinkoopcontracten.

Bijgevolg konden “tribale producenten zich niet eens aanmelden voor programma’s die hun eigen voorbehouden vervulden”, zegt Thompson, zoals de Voedseldistributieprogramma voor Indiase reservaten (FDPIR) en andere initiatieven die de jaarlijkse uitgaven van het agentschap ter waarde van $3 miljard omvatten.

De 2021 Amerikaans reddingsplan heeft de regels vernieuwd om tegemoet te komen aan “een complexer en diverser voedselsysteem”, zegt Jennifer Lester Moffitt, onderminister van Landbouw van de USDA voor marketing- en regelgevingsprogramma’s.

Met name de FDPIR, die voedingsprogramma’s voor ouderen en kinderen omvat, heeft de voedselkeuze uitgebreid tot traditionele basisproducten zoals bizons en wilde zalm. Het verlaagde ook de inkoopminima drastisch en liet het toe staatsvleeskeuringen in plaats van federale. (Bison is een niet-ontvankelijke of wilde soort en vereist geen USDA-zegel, maar federale contracten en interstatelijke verkopen wel.)

Vorig jaar testte de USDA deze veranderingen via de Pilot voor de aankoop van bizons programma, waarbij halfjaarlijkse FDPIR-aanbestedingscontracten worden toegekend aan vier tribale producenten, waaronder $ 67.000 aan de Cheyenne River Buffalo Authority Corporation (CRBAC), een veehouderijbedrijf dat eigendom is van de Cheyenne River Sioux Tribe.

ITBC- en Crow Tribe-leden slachten bizons met behulp van de ITBC’s Cultural Harvest Trailer op het Crow-reservaat in het zuiden van Montana. (Foto met dank aan de InterTribal Buffalo Council)

De solide inzet helpt “het veld voor inheemse producenten te effenen”, zegt CRBAC-manager en stamlid Jayme Murray, wiens bedrijf sinds afgelopen november elke maand 800 pond bizonvlees in de buurt heeft gereserveerd. Hoewel de stijging van de omzet met bijna 10 procent een zegen is voor het bedrijfsleven, gaan de winsten veel verder dan het bedrijfsresultaat, voegt hij eraan toe. “Een lokaal voedselsysteem (stelt ons in staat) onze eigen tribale gemeenschappen te voeden en een cultureel belangrijk (voedsel) terug in ons dieet te stoppen.”

De erkenning van staatsinspecties maakt ook aanbestedingsmogelijkheden bij andere federale instanties mogelijk, evenals toegang tot een nationale onlinemarkt. Deze veranderingen “brengen de broodnodige inkomsten en banen voor de stam en de gemeenschap”, zegt Murray, en geven een economische impuls aan een regio die officieel is geïdentificeerd als zijnde in “aanhoudende armoede.”

Het versterken van het vangnet

Sitkalidak Island kijkt uit op de Oude Haven, een afgelegen dorp met 235 inwoners, voornamelijk uit de Alutiiq-stam van de oude haven, een inheems volk uit Alaska – in de Kodiak-archipel in Alaska. Het ruige en groene eiland is lange tijd een rijk jachtgebied geweest voor bruine beren, sitkaherten en eenden, terwijl de omliggende zeeën de Alutiiq hebben voorzien van een overvloed aan zalm, heilbot, boterschelpen en zeehonden. Nog, uitputting van de visbestanden, toenemende algenbloei En crashes in de hertenpopulatie hebben deze traditionele voedselbronnen de afgelopen jaren minder betrouwbaar gemaakt, zegt Jeffrey Peterson, hoofd van Alutiiq en burgemeester van de stad.

In 2017 verwierf de Stamraad met steun van de ITBC 30 buffels als middel om het lokale dieet te verrijken. Voor een geïsoleerde gemeenschap zonder supermarkt – de dichtstbijzijnde ligt op veertig minuten vliegen in Kodiak City – is de kudde, die is uitgegroeid tot ongeveer zeventig stuks, van cruciaal belang geworden voor de voedselzekerheid van de stammen. “Ze kunnen de beren en de winters overleven”, zegt Peterson. “En als inheemse mensen voelen we een band met bizons of welk inheems dier dan ook dat door onze (Noord-Amerikaanse) landen heeft rondgezworven.”

Momenteel oogsten de Alutiiq ongeveer twee stuks per maand voor lokale consumptie. Maar zonder een verwerkings- en koelfaciliteit is het hanteren en opslaan van het karkas van het grootste landzoogdier van het continent – ​​een volwassen stier kan 2,5 meter hoog worden en meer dan 900 kilo wegen – een uitdaging, zegt Peterson.

De langverwachte goedkeuring van de Subsidie ​​voor het oogsten en verwerken van inheemse dieren, een USDA-programma dat is ontworpen om de verwerkings-, opslag- en distributie-infrastructuur van cultureel relevant vlees in inheemse gemeenschappen te versterken, zal transformatief zijn, zegt Peterson. De subsidie ​​van $1 miljoen waarborgt de aankoop en modernisering van een bestaand magazijn – en met een elektriciteitsprijs die ruim vier keer zo hoog is Nationaal gemiddeldezal helpen het draaiende te houden.

Het vermogen om voldoende buffels en ander lokaal geproduceerd vlees en vis te verwerken en op voorraad te hebben, helpt het vangnet van de hele stam te versterken, zegt hij, inclusief expats in Kodiak City, Anchorage en daarbuiten. Het opent ook mogelijkheden voor nieuwe banen, voedselexport en meer toerisme door zich te richten op meer recreatieve jagers en vissers.

“Je kunt niet stoppen… veranderingen in het klimaat, de verzuring van de oceaan”, zegt Peterson. “Zonder een back-upplan zullen we pijn lijden.”

Samen erkent het alomvattende karakter van deze initiatieven de centrale rol van bizons bij het herstel van zowel het land als de inheemse voedselsoevereiniteit, zegt Heinert van ITBC. “De buffel werd bijna gedecimeerd om de inheemse bevolking van dit land onder controle te krijgen. Nu (wij zijn in staat) dit dier terug te brengen naar zijn rechtmatige plaats, in zijn rechtmatige aantallen… terwijl we ondertussen ons land helpen genezen”, voegt hij eraan toe. “De cirkel begint rond te worden.”

***

Hoe je de inspanningen van tribale buffels kunt ondersteunen

Hoewel tribale ranchers en belangenbehartigers het economische potentieel van bizons zien, verwerpen ze snel het idee om er een vee-achtig product van te maken. Het fokken van bizons druist in tegen de grootschalige massaproductie, zegt Dave Carter, regionaal directeur van de Flower Hill Instituut (FHI). De door de inheemse bevolking geleide non-profitorganisatie werkt samen met de USDA om stammen te helpen met subsidieaanvragen en projectimplementatie, inclusief de verwerking, marketing en distributie van bizons.

Als wilde dieren worden buffels grootgebracht zoals de natuur het bedoeld heeft: op uitgestrekt open land, in natuurlijke kuddes waartoe ook stieren behoren. Ze blijven gespaard van standaard veehouderijpraktijken zoals castratie, kunstmatige inseminatie en opsluiting in weidegronden, zegt Carter, die voorheen leiding gaf aan de Nationale Bizon Verenigingeen handelsgroep die de belangen behartigt van commerciële bizonproducenten en -verwerkers.

Hoewel deze factoren de omvang van de activiteiten kunnen beperken, “hebben we veel ruimte om uit te groeien tot kuddes zonder dat het een handelswaar wordt”, zegt hij. Hoewel Amerikanen gemiddeld eten 59 pond rundvlees per jaar, De consumptie van buffels per hoofd van de bevolking is gelijk aan slechts hapjes van een enkele burger.

“De beste manier om bizons te behouden,” voegt Carter toe, “is door bizons te eten.”

Voor een tribale bron, bekijk de Cheyenne River Buffalo Company.