Een wetsvoorstel dat kinderen toestaat dieren uit eerlijke veilingen (en slacht) te halen, stuit op tegenstand – Orange County Register

Wat proberen wij de jongeren te leren?

Is het belangrijker om je woord te houden, ondanks veranderingen van hart? Of is het belangrijker om compassie ons te laten beïnvloeden?

Dat zou wel eens de essentie kunnen zijn van de strijd om Assembly Bill 3053, die de regels voor provinciale kermissen zou veranderen, zodat kinderen aan wedstrijden mee kunnen doen zonder de beesten noodzakelijkerwijs ter dood te veroordelen (en hun ouders tot langdurige juridische strijd) als de kinderen hun gedrag veranderen. geesten.

Geïnspireerd door het trieste verhaal van Cedar, de geit die werd geslacht vanwege de heftige bezwaren van een kind na de verkoop van de Shasta District Fair in 2022, stuit dit wetsvoorstel op sterke tegenstand van de California Agricultural Teachers’ Association en de California Fairs Alliance en Western Fairs Association.

Het wetsvoorstel wordt gesponsord door Social Compassion in Legislation, een non-profitorganisatie voor dierenrechten gevestigd in Laguna Beach, en werd geïntroduceerd als lid van de Assembly, Ash Kalra, D-San Jose. Er is veel opschudding in de aanloop naar een hoorzitting die woensdag gepland staat in de Assembly Committee on Agriculture in Sacramento.

AB 3053 zou de voorwaarden van ‘terminal sale’-wedstrijden op provinciale beurzen wijzigen (wat precies is hoe ze klinken). Inzendingen voor junior tentoonstellingen konden worden ingetrokken en winnende bieders konden ervoor kiezen levende dieren op te halen in plaats van stukken vlees.

Dit weerspiegelt de veranderende houding ten aanzien van schoolboerderijprogramma’s – en dat lijkt de kern van de oppositie te zijn.

Maar je beloofde

De California Agricultural Teachers’ Association en de California Fairs Alliance en Western Fairs Association dienden soortgelijke oppositiebrieven in bij AB 3053 en drongen er bij de commissie op aan deze te verwerpen.

Kinderen en hun ouders zijn het eens over regels die het terugtrekken van dieren uit het terminalverkoopproces verbieden wanneer ze aan deze wedstrijden meedoen, beweren ze. Kinderen “leren het doel en het proces van het grootbrengen, tentoonstellen, op de markt brengen, verkopen en de uiteindelijke bestemming van het vee dat zij grootbrengen. Exposanten die niet willen deelnemen aan het marktdierenproject kunnen via een fokproject toch meedoen aan het grootbrengen en tentoonstellen van dieren”, aldus zij.

Ze vrezen ook dat het wetsvoorstel de staat aan nieuwe verplichtingen zal blootstellen.

“Hypothetisch gezien zouden exposanten, als exposanten na een verkoop een dier zouden weghalen, niet langer de eigendomsrechten op het dier hebben, wat betekent dat het kermisterrein het eigendom van dat dier zou overnemen totdat de koper dat eigendom op zich neemt”, aldus de brieven. “Als de bepalingen van AB 3053 van kracht zouden worden, zou een kermisterrein een dier onrechtmatig moeten vasthouden en de toegang daartoe voor de rechtmatige koper moeten beperken, of het dier moeten teruggeven aan een persoon zonder eigendomsaanspraak. Deze actie zou het kermisterrein in een situatie zonder winstoogmerk plaatsen waarvoor zij aansprakelijk zouden zijn voor de gevolgen en die zouden kunnen worden onderworpen aan rechtszaken door alle betrokken partijen.”

De kermisverenigingen maken er ook bezwaar tegen dat een bieder mag kiezen voor een afhaling van levende dieren in plaats van een afhaling van vlees. “Na ondertekening van de verkoopvoorwaarden in de Staatsregels stemt een bieder ermee in dat het vee op een kermis wordt gehouden totdat het wordt opgehaald voor verwerking. AB 3035 zou in strijd zijn met die voorwaarden”, betoogde het.

Ze maken zich ook zorgen over de volksgezondheid en veiligheid, zeiden ze.

Zijn wij hier om te leren?

Terwijl mensen de afgelopen dagen Zoom-vergaderingen hielden en heen en weer renden tussen wetgevende kantoren, kwam één sentiment met wiskundige consistentie naar boven:

Als één kind van gedachten mag veranderen en zich terugtrekt, zullen alle andere kinderen dat dan niet ook willen doen? Geeft dat niet een slecht voorbeeld? Zet dat de sluizen niet open?

Judie Mancuso, CEO en voorzitter van de sponsor van het wetsvoorstel, Social Compassion in Legislation, denkt van niet.

“Het staat mensen gewoon toe om in deze zeldzame gevallen weg te lopen wanneer ze dat willen, zonder naar de rechtbank te hoeven gaan en al het gedoe,” zei ze. “En als het echt zo is dat alle kinderen zich willen terugtrekken, dan moeten we misschien niet-terminale verkopen toestaan.”

Ja, kinderen gaan naar landbouwprogramma’s en begrijpen intellectueel dat het om voedsel en handel gaat. Maar hun hart leert hen vaak andere lessen.

In 2015 nam Bruno Barba deel aan het Future Farmers of America-programma van Fullerton Union High School, waar hij big Lola grootbracht om te worden geveild voor spek. Maar varkens zijn slim, en telkens wanneer Lola Barba zag, gilde ze van vreugde. Hij kon gewoon geen karbonade voor haar maken. Hij vond een huis voor Lola op een boerderij in Noord-Californië.

Een andere student van de Fullerton Union High School deed hetzelfde in 2019 en stuurde Bruce, Pam en Kevin (geiten) en Shawn en Phry (schapen) naar de Farm Sanctuary in Acton in plaats van naar de veeveiling van de beurs.

Toen de familie Cedar de geit hetzelfde probeerde te doen – zelfs nadat de koper ermee had ingestemd af te zien van de verkoop – spoorden agenten Cedar op en werd hij afgeslacht. De familie werd voor de federale rechtbank beschuldigd van diefstal.

“Dit zou educatief moeten zijn”, zei Mancuso over de landbouwprogramma’s. “Sommigen zullen er doorheen gaan en het goed komen, en sommigen zullen willen redden. Wat is daar mis mee? Dat hoort bij het volgen van een opleiding.”

Sommigen leren misschien dat ze veeboeren zijn, en sommigen leren misschien dat ze dierenrechtenactivisten zijn. “Is dat niet oké?” vroeg Mancuso.

Proberen die kans op groei en verandering te onderdrukken, is het moment waarop het onderwijs stopt en de indoctrinatie begint, zei ze.