Naam van een oude Oak Forest-vrijwilliger om bij dierenbureau voort te leven

Laura Gray liet zich niet afschrikken door een sissend katje en had de gave om zelfs de meest pittige katten in het Oak Forest Animal Control & Care Center te kalmeren.

“Ze ging er gewoon lekker tegenaan en trok ze naar zich toe”, zegt Dawn Isenhart-Copp, Gray’s vriendin en collega. “Ze was zo opgewonden toen ze door die deur kwam.”

Gray, die in februari stierf, was een meedogenloos pleitbezorger voor de honden en katten in de Oak Forest-faciliteit, zei Isenhart-Copp. De twee dierenliefhebbers richtten Friends of Oak Forest Animal Control op om de beestjes bij Animal Control te helpen bij het vinden van pleeg- en permanente huizen. In 2016 werd het een stadscommissie. Gray overtuigde ook de gemeenteraad om indien nodig de gezondheidsbehoeften van de dieren te financieren.

“Ze kon de dieren meenemen die extra socialisatie nodig hadden – ze was ook zeer goed geïnformeerd over medische gevallen”, zegt Isenhart-Copp, een voormalige inwoner van Oak Forest die nu in Frankfort woont. “Ze zou een dier nooit opgeven.”

Gray, 16 jaar lang wethouder van Oak Forest, stierf op 14 februari op 62-jarige leeftijd aan kanker. Minder dan twee maanden later wijdden functionarissen van Oak Forest ter ere van haar het hernoemde Laura Gray Animal Control & Care Center in, tijdens een bijeenkomst op 9 april. Vergadering gemeenteraad.

De gemeenschap waar ze haar sporen achterliet, rouwt nog steeds om haar verlies. Gray werkte ook samen met Isenhart-Copp om het Bremen Dog Park aan Harlem Avenue en 159th Street op te richten, waarbij hij de telefoontjes pleegde en het papierwerk indiende om het land te verwerven en geld in te zamelen voor het plaatsen van een hekwerk. Gray bood zich vrijwillig aan en verzorgde katten bij Lulu’s Locker Rescue, een in Frankfort gevestigde pleegorganisatie die Isenhart-Copp heeft opgericht en beheert. Gray deed ook vrijwilligerswerk bij PAWS Tinley Park, NAWS in Mokena en Feline Fine Cat Rescue, een pleegorganisatie met een adoptiecentrum in Homer Glen.

Zij en haar man, Terrence Gray, ook een actieve vrijwilliger in de gemeenschap, hadden drie Shih Tzu’s, en ze zorgde voor een kolonie wilde katten met de hulp van TripleRPets.

“Laura was mijn partner bij het redden van dieren”, zegt Melissa Drozd, officier van de Oak Forest Animal Control. “Ze was mijn grootste pleitbezorger en ik kon altijd bij haar terecht met vragen, zorgen of gewoon om over alles in het leven te praten.”

Drozd, die eerder als natuuronderzoeker werkte bij het Sagawau Environmental Learning Centre in Lemont en bij de rehabilitatie van wilde dieren, zei dat het moeilijk zou kunnen zijn om de katten en honden bij Animal Control mensen te laten vertrouwen nadat ze in de steek waren gelaten, maar Gray en andere vrijwilligers hadden een talent voor Het.

“Ze was fantastisch met de dieren”, zei Drozd. “Ik kan niet genoeg goede dingen over haar zeggen.”

Ze zei dat Gray haar regelmatig hielp bij het evalueren van dieren en vervolgens contact opnam met reddingsorganisaties om ze te plaatsen.

Isenhart-Copp zei dat medeleven zich ook uitstrekte tot de menselijke bewoners van Oak Forest. Als wethouder was Gray een bron van steun voor de bewoners, altijd klaar om hun telefoontjes of sms’jes aan te nemen, zei ze.

“Ze had een geweldige persoonlijkheid, ze was buitengewoon overtuigend en erg aardig”, zei Isenhart-Copp. “Ze was een geboren leider.”

Toen de gemeenteraad van Oak Forest de hernoemde plaquette van het Laura Gray Animal Control & Care Center onthulde, zat de zaal vol, aldus burgemeester Hank Kuspa.

‘Ze had een groot hart,’ zei Kuspa, die in tranen uitbarstte toen hij over haar sprak. “Ja, het waren dieren, maar ze maakte zich zorgen over vrijwel alles. “Zij was de drijvende kracht achter de verfraaiing van de stad en het straatbeeld. Ze bracht talloze uren door met het planten van bloemen.”

Kuspa zei dat haar medeleven zich uitstrekte tot kinderen, scholen en de hele buurt. Maar, zei hij, Gray kon een voorstander zijn van verandering die volgens haar nodig was.

“Toen ik werd verkozen (in 2009), was ze een beetje kritisch over de nieuwe man, dat was ik en dat is oké”, zei Kuspa. “Ik wist dat ik mezelf tegenover haar moest bewijzen.”

Gray haalde Kuspa al vroeg over om haar en andere bewoners te ontmoeten om te bespreken hoe GiGi’s Playhouse, een non-profitorganisatie voor mensen met het syndroom van Down, naar de stad kon worden gebracht. Ze vonden een tijdelijke locatie bij een plaatselijke kerk totdat er geld was ingezameld voor een permanent gebouw in Tinley Park.

‘Dat was Laura, dat was haar manier om mensen bij elkaar te brengen,’ zei Kuspa, wiens overleden zwager het syndroom van Down had.

Isenhart-Copp zei dat het verlies van haar vriendin nog steeds smartelijk is. Zelfs in de greep van kanker was Gray er voor haar, zette haar vrijwilligerswerk voort door dieren te helpen en ontmoette Isenhart-Copp maandelijks om naar restaurants, musea en andere evenementen te gaan.

“Tegen het einde werd ze moe, maar dat weerhield haar er niet van”, zei Isenhart-Copp. “Ze wist als geen ander hoe ze de dag moest plukken.

“Het is een groot verlies voor het dierenwelzijn en de stad.”

Janice Neumann is een freelance verslaggever voor de Daily Southtown.