Man die vrouw volgde naar toiletten en haar probeerde te verkrachten, kreeg gevangenisstraf wegens ‘roofzuchtige’ acties

Mohamed Mohamud Mohamed (26) vroeg de vrouw waarom ze schreeuwde tijdens de aanval en zei tegen haar: “Ik zeg alsjeblieft.”

De rechtbank hoorde de vrouw zo hard schreeuwen tijdens de tweeënnegentigste aanval dat ze maanden daarna niet meer kon schreeuwen of het hoge register van haar stem kon gebruiken.

“Vrouwen mogen zich niet onveilig voelen bij het uitvoeren van eenvoudige taken, zoals naar het toilet gaan”, zei ze in haar slachtofferimpactverklaring. “Het gevoel van angst gaat nooit weg”, zei ze.

Mohamed, met een voormalig adres aan Townsend Street, Dublin 2, pleitte op 12 november 2022 bij het Centraal Strafhof schuldig aan poging tot verkrachting en aanranding in een bar in het centrum van Dublin.

Mohamed, die sinds januari 2023 in hechtenis zit, heeft geen eerdere veroordelingen bekend.

Rechter Paul McDermott zei dat hij ervan overtuigd was dat Mohamed de vrouw opzettelijk als doelwit had genomen en haar naar het toilet volgde, waar het duidelijk zijn bedoeling was haar te verkrachten en seksueel te misbruiken.

Hij zei dat ze een angstaanjagende ervaring had meegemaakt door toedoen van een vreemdeling die haar was gevolgd naar de geïsoleerde en lege badkamer. Hij zei dat de gevolgen voor de vrouw zowel emotioneel als sociaal verwoestend waren. Ze was haar gevoel van zekerheid en veiligheid kwijtgeraakt bij het doen van gewone dingen.

‘Terreur vergezelt haar in het gewone dagelijkse leven’, merkte hij op. Hij zei dat ze blijk had gegeven van een hoge mate van moed en een aanzienlijke karaktersterkte.

De rechter prees de gardai voor hun slimme onderzoekswerk bij het opsporen van Mohamed vanaf de kassabonnen. Hij zei dat er weinig bekend was over Mohamed, en dat wat bekend was niet verifieerbaar was.

Hij legde een straf op van zeven jaar voor de poging tot verkrachting en vier jaar voor de aanranding. Hij hield rekening met verzachtende factoren, waaronder zijn schuldbekentenis en werkgeschiedenis.

De heer McDermot merkte op dat Mohamed een geïsoleerd persoon leek en dat hij zijn straf als vreemde natie in een Ierse gevangenis zou uitzitten.

Hij legde gelijktijdige straffen op van in totaal vijf jaar en zes maanden.

De rechter zei dat Mohamed, gezien het roofzuchtige karakter van de daden van Mohamed, vier jaar toezicht zou opleggen na zijn vrijlating om ervoor te zorgen dat zijn overtredingen werden aangepakt en om het publiek te beschermen.

Een onderzoekende garda vertelde aan Cathleen Noctor SC, de aanklager, dat de jonge vrouw vroeg of ze tijdens sluitingstijd de toiletten in de bar mocht gebruiken en dat haar werd verteld waar ze waren.

Ze ging een hokje binnen en ontdekte dat de deur niet op slot kon. Daarom legde ze haar telefoon op de toiletrolhouder en probeerde de deur met haar voeten dicht te houden. Ze merkte dat iemand probeerde binnen te komen en dacht dat het een andere vrouw was, en vertelde de persoon dat het bezet was.

Ze besefte toen dat het een man was en eiste te weten wat hij aan het doen was. Mohamed kwam het hokje binnen en sloot de deur achter zich, terwijl de vrouw probeerde haar broek op te trekken. Hij zette zijn pintglas op haar telefoon.

Mohamed pakte haar bij de pols en leek te masturberen. Vervolgens probeerde hij haar te verkrachten.

Hij vroeg haar waarom ze schreeuwde en zei tegen haar: “Ik zeg alsjeblieft.” Hij zei ook tegen haar: “Alsjeblieft, alsjeblieft, ik heb dit nodig.”

De vrouw bleef proberen hem weg te duwen en overwoog het glas naar hem toe te slaan, maar was bang dat men zou kunnen zien dat ze ongelijk had als hij bloedde.

Hij blokkeerde de deur met zijn schouder toen ze probeerde naar buiten te komen, maar het lukte haar om haar telefoon te pakken. Hij stak zijn vingers in haar vagina.

De vrouw slaagde er uiteindelijk in hem weg te duwen en haar broek op te trekken. Ze rende het toilet uit en waarschuwde de beveiliging, maar de dader was ontsnapt.

Gardai werd gewaarschuwd en volgde de bewegingen van de aanvaller via cameratoezicht. Gardai zag hem voor drankjes betalen en gebruikte informatie uit zijn betaalwijze op de kassabonnen om zijn bankgegevens en uiteindelijk zijn adres bij te houden.

De vrouw werd op de avond van de aanval naar een behandelafdeling voor seksueel geweld gebracht en er werd sperma op haar broek gevonden. Er werd een DNA-match gevonden tussen het sperma en een monster van Mohamed.

Mohamed werd geïnterviewd door Gardai en zei dat er sprake was van wederzijdse aanraking en dat zijn sperma aanwezig was omdat hij voor haar ogen masturbeerde.

De rechtbank hoorde dat Mohamed beweerde afkomstig te zijn uit Somalië, dat hij in 2017 was ontvlucht. Hij kreeg rechtstreekse voorzieningen in Italië voordat hem asiel werd geweigerd in Duitsland, Italië en Frankrijk. Hij reisde naar Nederland, waar hij een vals Zweeds paspoort kreeg, dat hij tijdens zijn reis naar Ierland vernietigde.

Bij zijn aankomst in februari 2022 vroeg hij asiel aan in Ierland en werd in een hotelaccommodatie in Dublin geplaatst, waar hij tot zijn arrestatie woonde. Op zijn asielaanvraag is nog niet beslist.

In haar slachtofferverklaring schetst de vrouw welke impact het misdrijf op haar leven heeft gehad.

Ze zei dat ze een zelfmoordpoging had gedaan, omdat ze dacht dat ze niet zonder nachtmerries of angst kon leven. Haar geestelijke gezondheid werd aangetast, maar ze kreeg een jaar lang geen hulp omdat ze weigerde erover na te denken.

Ze beschreef hoe ze een baanaanbieding moest afwijzen omdat ze zich niet kon concentreren of met een team vol mannen kon werken. Ze zei dat de angst dat iets soortgelijks zou gebeuren ondraaglijk was.

Ze zei dat ze geen geluk had kunnen voelen en dat ze heel lang op haar laagste niveau had gezeten.

John Peart SC, die verdedigde, zei dat zijn cliënt had gezegd dat hij niet gewend was zoveel te drinken en dat dit een verklaring was, geen excuus. Hij zei dat hij de opdracht heeft gekregen om de verontschuldiging en het berouw van zijn cliënt voor zijn daden aan te geven.

Hij vroeg de rechtbank om bij de eerste gelegenheid rekening te houden met de schuldbekentenis van Mohamed en hem het voordeel te geven dat het om een ​​eerste overtreding ging.

De heer Peart zei dat Mohamed zijn straf als vreemdeling zou uitzitten in een Ierse gevangenis en vroeg de rechtbank om zo mild mogelijk te zijn.